میدان ظریف انرژی اطراف انسان هاله نام دارد. این انرژی حیاتی تجلی چند بعدی انرژی درخشان كیهانی است، كه كالبد فیزیكی را در برگرفته، در آن نفوذ می‌كند و به آن حیات و معنا می‌بخشد.

در بدن انسان صدها نقطه‌ی تمركز و تجمع انرژی وجود دارند. نقاطی كه از طریق آنها انرژی به بدن وارد یا خارج می‌شود، چاكرا نام دارند.چاكرا یك واژه‌ی سانسكریت به معنای «چرخ گردنده» یا «دیسك چرخنده» است.

اگرچه هاله انسان حاوی صدها چاكرای فرعی و حداقل 12 چاكرای اصلی است، تمركز ما بیشتر روی 7 چاكرا از 12 چاكرای اصلی است: چاكرای ریشه، چاكرای طحال، شبكه‌ی خورشیدی، چاكرای قلب، چاكرای گلو، چشم سوم، و چاكرای تاج. علت توجه به این چاكراها این است كه اینها اساساً با وضعیت فیزیكی ما و سطوح بالاتر آگاهی در ارتباطند. هفت چاكرای اصلی در راستای نخاع قرار گرفته‌اند. این گردابهای انرژی با یك خط انرژی به نام ساشومنا كه از مركزنخاع می‌گذرد، اتصال دارند. در راستای خط ساشومنا، دو كانال انرژی به نام آیدا (زنانه) و پینگالا (مردانه) قرار دارند، كه در هم تابیده شده، مانند شكل 8 چاكراها را در برگرفته‌اند و در بدن از ناحیه‌ی پرینه تا فرق سر امتداد دارند.

  واژه‌ی سانسكریت برای چاكرای ریشه، مولادهارا به معنی «ریشه» است. چاكرای پایه در انتهای نخاع قرار گرفته و رنگ آن قرمز است. این چاكرا بوسیله‌ی عنصر زمین كنترل می‌شود. آگاهی همراه با این چاكرا در ارتباط با موضوعات بقا، اصول و ارتباطهای فیزیكی، الگوها، مادی‌گرایی و واكنش‌های ابتدایی جنگ و گریز است. این چاكرا با الگوهای زندگی جمعی نیز ارتباط دارد. چاكرای ریشه وظیفه‌ی تنظیم جریان انرژی حیاتی (انرژی كیهانی و زمینی) را نیز برای تغذیه و حیات كالبد فیزیكی به عهده دارد. اندامها و ارگانهایی كه با این چاكرا در ارتباطند عبارتند از: پاها، روده‌ی بزرگ، ستون فقرات، راست روده، استخوانها و سیستم ایمنی.دكتر گربر عقیده دارد كه «چاكرای ریشه با غده‌های جنسی در ارتباط است… ممكن است غده‌های جنسی با هر دو چاكرای یك و دو مربوط باشند.‌»

مآخذ: کتاب دانشکده متافیزیک کی آرا، تآلیف مهدی رحیمی گل سفیدی ، انتشارات کوشامهر

Reference: M.R.G , Chiara College of Metaphysics, Kushamehr publications, 1381

واژه‌ی سانسكریت برای چاكرای دوم، سوادیست‌هانا به معنی «شیرین و مطبوع كردن» است. این چاكرا حدوداً نزدیك ناف قرار گرفته و رنگ آن نارنجی است. این چاكرا بوسیله‌ی عنصر آب كنترل می‌شود. آگاهی همراه با این چاكرا در ارتباط با نمادگرایی (سمبولیسم)، دوگانه گرایی (تعادل قطب‌ها)، و ارتباطها (چگونگی ارتباط ما با دیگران، عملكرد ما در رابطه با آنها و چگونگی برقراری و حفظ ارتباطهای شخصی) است. این چاكرا بر دیدگاه شخصی و ارتباطهای ما مؤثر است، زیرا نیاز به رشد و تغییر را ایجاد می‌كند. در سطح ناخودآگاه، چاكرای طحال (خاجی) با امیال جنسی، احساسات سركوب شده و ضربه‌ها در ارتباط است. این چاكرا همچنین در بیان عواطف، لذت، حركت، احساس و توانایی پرورش دادن، نقش دارد. اغلب این بیان، بوسیلة ترسها و ضربه‌های نهفته كه در دوران كودكی شكل گرفته‌اند سركوب می‌شود. بعضی از این ترسها و ضربه‌ها ریشه در خاطرات گذشته زندگی دارد. این چاكرا كنترل كننده‌ی ارگانهای جنسی، لگن، قسمت پایین كمر، سیستم ادراری و تناسلی، كولون، روده‌ی كوچك و سیستم ایمنی است. چاكرای طحال با غده‌های جنسی نیز مربوط است.

مآخذ: کتاب دانشکده متافیزیک کی آرا، تآلیف مهدی رحیمی گل سفیدی ، انتشارات کوشامهر

Reference: M.R.G , Chiara College of Metaphysics, Kushamehr publications, 1381

واژه‌ی سانسكریت این چاكرا، مانی‌ پورا به معنی «‌گوهردرخشان» است، زیرا این چاكرا روشن و درخشان است. این چاكرا كه در شبكة خورشیدی واقع شده و محل آن بالای غده‌های آدرنال (فوق كلیوی) و درست زیر جناغ است، نوسانی با فركانس رنگ زرد دارد و توسط عنصر آتش كنترل می‌شود. در سطح فیزیكی این چاكرا كنترل كننده‌ی سیستم متابولیك (سوخت و ساز) است و مسؤولیت تنظیم و توزیع انرژی متابولیك در بدن را به عهده دارد، مثل احتراق مواد غذایی برای تولید انرژی. چاكرای سوم با ماهیچه‌ها، غده‌های آدرنال، كبد، طحال، كیسه‌ی صفرا، مهره‌های كمری و لوزالمعده ارتباط دارد. آگاهی همراه با شبكه‌ی خورشیدی در رابطه با اختیارات شخصی است. درباره‌ی توانایی شخصی خود چه احساسی دارید؟ آیا قادرید جهت زندگی خود را كنترل كنید یا احساس می‌كنید كه در این زمینه ناتوانید؟ چگونگی بیان خواسته‌های شما تعیین كننده‌ی میزان كنترل شما بر زندگیتان است.

مآخذ: کتاب دانشکده متافیزیک کی آرا، تآلیف مهدی رحیمی گل سفیدی ، انتشارات کوشامهر

Reference: M.R.G , Chiara College of Metaphysics, Kushamehr publications, 1381

نام چاكرای قلب در زبان سانسكریت آناهاتا است. به معنی «صدایی كه بدون برخورد دو چیز ایجاد می‌شود». این معنی نشان دهنده‌ی ارتباط انرژی بین شخص و دیگران است. چاكرای قلب كه در ناحیه‌ی قلب قرار گرفته است، بازتاب دهنده‌ی توانایی ما برای ابراز عشق است (هم عشق به خود و هم عشق به سایر انسانها).این عشق می‌تواند به روشهای گوناگون بیان شود، مثلاً از طریق همدردی، توجه به افراد تیره بخت، رابطه‌ی عاشقانه بین اعضای خانواده، یا یك ارتباط صمیمی و دوستانه. این چاكرا همچنین منعكس كننده‌ی توانایی و ظرفیت ما برای رسیدن از خودپرستی به عشق بی قید و شرط است. چاكرای قلب به خاطر ارتباط متقابلی كه با عواطف و ادراكهای ما دارد مهمترین چاكرا است. این چاكرا انرژی‌های والا (معنوی) را با انرژی‌های سطح پایین (فیزیكی) متحد می‌سازد. هماهنگی ذهن و بدن از طریق مركز قلب برقرار می‌شود. از طریق تمایلات درونی قلب است كه ما قادریم نیازهای درونی خود را درك كنیم. این انرژی عشق نیازهای روحی ما را با تكاپوی دنیای مادی تركیب می‌كند تا ما واقعیت‌های سرنوشت خود را تجربه كنیم. رنگ این چاكرا سبز (و گاهی صورتی) است، و كنترل آن توسط عنصر هوا صورت می‌گیرد. چاكرای قلب كنترل كننده قلب، غده‌ی تیموس، سیستم ایمنی درون ریز و سیستم گردش خون است.

 چاكرای گلو در زبان سانسكریت ویشودهی، نامیده می‌شود كه به معنی «تصفیه و پالایش» است. این چاكرا در گلو قرار دارد و از لحاظ درك در سطح ناخودآگاه، یكی از آسانترین چاكراهاست.انسداد این چاكرا مستقیماً بر طنابهای صوتی، دهان و ناحیه اطراف گردن اثر می‌گذارد. چاكرای گلو بر حیطه‌ی ارتباطات و سطوح بالای خلاقیت تأثیر دارد. منظور از ارتباطات چگونگی ابراز وجود ما، تمایلات ما و چگونگی ارتباط ما با دیگران است. نوسان چاكرای گلو هم فركانس با رنگ آبی است و كنترل آن توسط عنصر اتر (و صوت) صورت می‌گیرد. چاكرای گلو كنترل كننده‌ی گلو، طنابهای صوتی، ناحیه‌ی گردن، غده‌های تیروئید و پاراتیروئید و همه‌ی اشكال ابراز وجود است.

 مآخذ: کتاب دانشکده متافیزیک کی آرا، تآلیف مهدی رحیمی گل سفیدی ، انتشارات کوشامهر

نام چاكرای ششم در زبان سانسكریت آجنا است. واژه‌ی آجنا اصولاً به معنی «درك كردن» یا «بطور كامل فهمیدن» است، از طریق این چاكرا ادراك و پیش بینی امكان پذیر است. نوسان این چاكرا به رنگ نیلی است. چاكرای چشم سوم دارای تقابل و قطبیت است. این چاكرا توسط آكاشا كنترل می‌شود. چشم سوم، مركز نور، رنگ، بینش، آینده‌نگری، روشن بینی و واقعیت‌های مكتوب است.چشم سوم همچنین بزرگترین آموزگار ما در زمینه‌ی ترس و عشق است. این چاكرا با توانایی ما برای دیدن دنیای اطراف و درك واقعیت‌ها بدون پیش داوری، ارتباط دارد. چشم سوم یك گذرگاه ورودی است. این چاكرا ما را با جهان بی‌كران كیهانی ارتباط می‌دهد. این گذرگاه پلی بین سطح فیزیكی و سطوح معنوی است. با باز كردن چشم سوم، راهی به سوی واقعیت‌ها و توانائی‌های یك دنیای چند بعدی گشوده می‌شود. بنابراین چشم سوم مركز بینش است. این چاكرا بوسیله‌ی عنصر نور كنترل می‌شود، رنگ آن نیلی است، و كنترل غده‌ی پینه‌آل را بر عهده دارد. «در سطح فیزیكی، چاكرای پیشانی (چشم سوم) با غده‌ی پینه‌آل، غده‌ی هیپوفیز، نخاع، چشمها، گوشها، بینی، و سینوسها در ارتباط است.» (دكتر گربر) . در متون خاص، عملكرد غده‌ی هیپوفیز و غده‌ی پینه آل اغلب مبادله می‌شود. بعضی مؤلفان معتقدند كه غده‌ی هیپوفیز كنترل چشم سوم و غده‌ی پینه‌آل كنترل چاكرای تاج را بر عهده دارد چون چشم سوم بوسیله‌ی عنصر نور و آكاشا كنترل می‌شود، ما غده‌ی پینه آل را به چشم سوم ارتباط می‌دهیم.

نام این چاكرا در زبان سانسكریت ساهاسرارا به معنی «هزار گانه» است. این چاكرا در فرق سر واقع شده، رنگ آن بنفش است و توسط عنصر فوهات كنترل می‌شود. در سطح فیزیكی این چاكرا با ذهن و مغز در ارتباط است. چاكرای هفتم نماینده‌ی اجزای تفكر آگاهانه و ناخودآگاه ما، نحوه‌ی برخورد ما با عقایدمان در سطح كیهانی و توانایی ما برای دستیابی به شعور جمعی است. آگاهی همراه با چاكرای تاج مربوط به معنویت ما یا درك ارتباطی است كه ما به عنوان موجوداتی معنوی در دنیای فیزیكی داریم. چاكرای تاج، دروازه‌ای به سطوح بالای آگاهی یا اراده‌ی الهی است. رنگ این چاكرا بنفش است و كنترل قشر مخ، سیستم عصبی مركزی و غده‌ی هیپوفیز را بر عهده دارد. غده‌ی هیپوفیز یك غده‌ی اصلی است و به همین دلیل است كه ما غده‌ی هیپوفیز را با چاكرای تاج ارتباط می‌دهیم.

انسان چیزی بیشتر از تودهای عصب، ماهیچه، استخوان و خون است. در بدن ما مراكز نامریی انرژی و مجاری متافیزیكی انرژی وجود دارند، كه به ترتیب «چاكرا» و «نادی» گفته میشوند. نادیها ساختارهایی در بُعد ماورایی انسان میباشند كه در حد واسط چاكراها و سیستم عصبی قرار گرفتهاند. بدین معنی كه انرژی‌های ماورایی ورودی به چاكراها، توسط نادیها به گونهای تغییر و تبدیل مییابد، تا بتواند به سیستم عصبی منتقل شود. در واقع نادیها با تغییر طول موج و فركانسِ انرژی‌های مذكور، آنها را به بُعد فیزیكی نزدیك میكنند، تا سیستم عصبی بتواند آنها را دریافت كند. به اعتقاد برخی از متافیزیسینها در بدن انسان هفتاد و دو هزار نادی وجود دارد كه چهارده‌تای آنها اصلی هستند.